မိုး-စ႐ိုက္ေပမို႔၊
ပ်ဳိးစိုက္ကယ္ ေပ်ာ္ေပ်ာ္၊
လက္စားငယ္ေခၚသည္၊
မ်က္၀ါးေဖာ္ သူငယ္ခ်င္းေတြႏွင့္၊
လယ္ခင္းျပန္႔ သမန္းျပင္မွာ၊
အငန္းတြင္ သူငါဆင္းပါလို႔၊
မူရာခ်င္း ၿမိဳ႕သူမွီေပါင္၊
တို႔တူညီ သံခ်ဳိေတးငယ္ႏွင့္၊
ဖန္ညိဳေအး ခ်ိန္ေလာက္ဆီကို၊
အိမ္ေရာက္မီ ႀကဲရျပန္တယ္ေလး။ ။
တိုထဘီငယ္၊
ဟိုဆီဖံုး႐ံု၊
အလံုးျခံဳလို႔၊
ကုန္းပံုကညီ၊
ေခါင္းေရႏွက္တဲ့ တဘက္နီႏွင့္၊
ပလီလိုက္တာ၊
ကုပ္ေပၚေရာက္တဲ့ ဆံေတာက္ဟာကို၊
တေၾကာ့ခ်ည္႐ံုး၊
ေလ်ာ့ရီထံုးလို႔၊
ပြင့္လံုးငယ္ ခတၱာ၊
ေယာင္မငိုက္ေအာင္၊
ေထာင္စိုက္ကာႏွင့္၊
ႀကိဳက္ရွာတဲ့ေမာင္၊
မျမင္စမ္းေစရ၊
သြင္ပန္းကာ ေလာင္လိမ့္မယ္၊
ေတာေခါင္တဲ့ ေျမာက္ရြာကို၊
မေရာက္လာ ၿမိဳ႕ေတာ္ယြန္းဆီက၊
ကန္သင္းခံု မို႔ေမာင္စြန္းကို၊
လြမ္းလိမ့္မယ္ေလး။ ။
လယ္ခင္းျပန္႔ သမန္းျပင္မွာ၊
အငန္းတြင္ သူငါဆင္းပါလို႔၊
မူရာခ်င္း ၿမိဳ႕သူမွီေပါင္၊
တို႔တူညီ သံခ်ဳိေတးငယ္ႏွင့္၊
ဖန္ညိဳေအး ခ်ိန္ေလာက္ဆီကို၊
အိမ္ေရာက္မီ ႀကဲရျပန္တယ္ေလး။ ။
တိုထဘီငယ္၊
ဟိုဆီဖံုး႐ံု၊
အလံုးျခံဳလို႔၊
ကုန္းပံုကညီ၊
ေခါင္းေရႏွက္တဲ့ တဘက္နီႏွင့္၊
ပလီလိုက္တာ၊
ကုပ္ေပၚေရာက္တဲ့ ဆံေတာက္ဟာကို၊
တေၾကာ့ခ်ည္႐ံုး၊
ေလ်ာ့ရီထံုးလို႔၊
ပြင့္လံုးငယ္ ခတၱာ၊
ေယာင္မငိုက္ေအာင္၊
ေထာင္စိုက္ကာႏွင့္၊
ႀကိဳက္ရွာတဲ့ေမာင္၊
မျမင္စမ္းေစရ၊
သြင္ပန္းကာ ေလာင္လိမ့္မယ္၊
ေတာေခါင္တဲ့ ေျမာက္ရြာကို၊
မေရာက္လာ ၿမိဳ႕ေတာ္ယြန္းဆီက၊
ကန္သင္းခံု မို႔ေမာင္စြန္းကို၊
လြမ္းလိမ့္မယ္ေလး။ ။
0 အမွတ္တရအေရအတြက္:
Post a Comment