ကာရံမဲ့ ကဗ်ာေတြစပ္ဆုိ
အႂကြင္းမဲ့ ပုစၧာေတြကုိ တြက္ရင္း...
အလြမ္းမ်က္ရည္ ျမစ္ထဲက
မတက္ႏုိင္ေသးတဲ့ ငါ့အျဖစ္.....
နာက်င္မႈေတြကုိ ခါးသီးစြာခံယူရင္း
ရလဒ္အားလုံးရဲ့အႂကြင္းဟာ
ဒဏ္ရာေတြနဲ ့
အလြမ္းေတြပါပဲ..
တစ္ကယ္ဆုိ.. ငါကလည္း
မင္းရဲ့လွည့္စားျခင္းေတြ ေအာက္မွာ.....
ခ်စ္တဲ့စိတ္ကုိ အရင္းတည္
အျပစ္ဟူက ျမဴမွ်မထင္
သူသာ....
ငါ့ဘဝသခင္လုိ ့
ခုထက္တုိင္ အမွတ္မရွိဘဲ
ငါ့ႏွလုံးသား အမုန္မ်ားကုိေဘးဖယ္
အၿပံဳးတရား ရင္ဝယ္ပုိက္လုိ ့
ငါ့ဘဝသက္ဆုံးတုိင္ ....
မမုန္းရက္ႏုိင္တာ ခတ္တယ္...။
0 အမွတ္တရအေရအတြက္:
Post a Comment